Een gedicht over Roulette

Casino’s bezoeken dat is mijn ding
Als ik er binnenloop dan dans ik en ik spring

Want die muziek en die geluidjes die maken mij blij
Graag sta ik aan de roulettetafel met mijn vrienden, zij aan zij

Er wordt eerst gevraagd om je inzet te plaatsen
Dat doe ik snel en vloeiend zonder de chips van anderen weg te kaatsen

Maar voor ik inleg moet ik wel goed bezinnen
Wat zegt het stemmetje in mijn hoofd? Gaat zwart of rood winnen?

Of ga ik voor een heuse tactiek?
Ik ben hier niet gekomen voor een dramatisch tragiek!

Een kleine inzet op rood en het dubbele op zwart
Nee die haal ik weer weg, dat is wat apart

Vooruit dan, ik ben speels, en een beetje gek maar dat mag!
Ik jat een muntje van mijn buurman, ik denk dat niemand het zag.

Oke vooruit met het spel, draaien maar
En komt u maar met uw handgebaar

Heb ik al ingezet? Nee nog niet!
Ik snap niet waarom die croupier dat niet ziet!

Dat drankje van de bar begin ik te voelen
Gelukkig kan ik hier zitten op comfortabele stoelen

Oke daar gaan we dan voordat ik niets meer mag doen
Op mijn geluksgetal snel, oh hij zwaait, ik mag niet meer, wat ben ik een oen!

Daar valt het balletje, wat zal het nu zijn?
Onee dat doet echt verschrikkelijk veel pijn!

Had ik nu maar niet dit gedicht zitten schrijven
Dan had ik vanavond nog veel langer, in dit prachtige casino kunnen blijven.